Hoe heet deze Britse traditie nu eigenlijk: afternoon tea of high tea?
In het Engeland van de 19e eeuw verschuift het diner, de hoofdmaaltijd, meer en meer naar ’s avonds laat, zo rond de klok van 19 uur. Daardoor krijg je een lange periode tussen de lunch en het avondmaal. Om die tijd te overbruggen vraagt volgens de meeste historici de hertogin van Bedford aan haar kok om voor haar een snack klaar te maken.
Aangezien lekker eten beter smaakt in gezelschap, nodigt de hertogin vriendinnen uit om op de thee te komen. ‘Thee’ betekent hier niet alleen de infusie, maar ook een lichte maaltijd met een selectie kleine gerechtjes.
De afternoontea is geboren! Het gaat immers over een maaltijd die een stuk na de middag, "after noon", genuttigd wordt.
De gewoonte om in de late namiddag thee te drinken slaat zodanig aan dat de rijke klasse heuse theerecepties organiseert. We spreken over een evenement waarop tot wel 200 gasten uitgenodigd worden!
Dames laten voor deze gelegenheid zelfs speciaal een theejurk ontwerpen. Deze zogenaamde tea gown is van een lichte stof. Je draagt ze los. Lekker comfortabel voor thuis.
Ook arbeiders ontdekken thee. Doordat ze pas laat terugkeren van het werk ontwikkelen ze hun eigen ritueel ’s avonds: de high tea.
De term ‘high tea’ verwijst naar de hoge tafel waaraan arbeiders zitten om deze maaltijd te nuttigen. Dit in vergelijking met de lage tafels van de afternoontea.
Vandaag gebruikt men de benamingen ‘afternoontea’ en ‘high tea’ vaak door elkaar om het theeritueel van de namiddag te benoemen.